Ο θυρεοειδής, ένας μικρός αδένας σε σχήμα πεταλούδας στον λαιμό, ρυθμίζει σχεδόν όλες τις μεταβολικές διεργασίες με την παραγωγή θυρεοειδών ορμονών.Η νόσος του θυρεοειδούς προκύπτει όταν ο αδένας παράγει υπερβολικά (υπερθυρεοειδισμός) ή υποπαραγάγει (υποθυρεοειδισμός) αυτές τις ορμόνεςΣε παγκόσμιο επίπεδο, οι περισσότεροι από τους ασθενείς με καρκίνο του μαστού είναι αδιάφοροι.Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναφέρει ότι πάνω από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν ανεπάρκεια ιωδίου - ένας κύριος παράγοντας κινδύνου και 750 εκατομμύρια ζουν με μη διαγνωσμένες περιπτώσειςΟ μη θεραπευμένος υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει κώμα μεξίδηματος (μια σπάνια θανατηφόρα κατάσταση), ενώ ο υπερθυρεοειδισμός βλάπτει την καρδιά.τα βρέφη με υποθυρεοειδισμό μπορεί να αναπτύξουν διανοητική αναπηρία χωρίς έγκαιρη παρέμβαση.

Η υπερθυρεοειδισμός συχνά οφείλεται στην ασθένεια Graves (αυτοάνοση υπερδιέγερση) ή σε τοξικούς κόμβους, προκαλώντας απώλεια βάρους, ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς, εφίδρωση και νευρικότητα..Ο υποθυρεοειδισμός συνδέεται με θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο (αυτοάνοση επίθεση στον θυρεοειδή), ανεπάρκεια ιωδίου, αφαίρεση του θυρεοειδούς ή ορισμένα φάρμακα όπως το λίθιο.ευαισθησία στο κρύο και κατάθλιψηΟι πρώτες ερυθρές σημαίες για τους δύο τύπους περιλαμβάνουν αλλαγές στο βάρος, την ενέργεια ή την ανοχή θερμοκρασίας.

Οι βασικοί βιοδείκτες για τη διάγνωση είναι η θυρεοειδώς διεγερτική ορμόνη (TSH), η τριιοδοθυροίνη (T3) και η θυροξίνη (T4), που μετρούνται μέσω εξετάσεων αίματος - το χρυσό πρότυπο.Πρόσθετες εξετάσεις περιλαμβάνουν υπερήχο του λαιμού (για τον εντοπισμό οζών) και φυσικές εξετάσεις (αίσθημα διεύρυνσης του αδένα)Η πρόληψη περιλαμβάνει επαρκή πρόσληψη ιωδίου (μέσω εμπλουτισμένου αλατιού), τακτικούς ελέγχους για ομάδες υψηλού κινδύνου (γυναίκες,(από άτομα με οικογενειακό ιστορικό) και αποφεύγοντας το υπερβολικό ιώδιο από φάρμακα ή συμπληρώματα.

Συνοπτικά, ο θυρεοειδής είναι ζωτικής σημασίας για την ισορροπία του σώματος.ορμονική αντικατάσταση για υποθυρεοειδισμό)Η προτεραιότητα της ευαισθητοποίησης, της εξέτασης και της υγιεινής πρόσληψης ιωδίου είναι κρίσιμη για τη μείωση της παγκόσμιας επίδρασής του.