Καλύτερες πρακτικές για τη διάγνωση των συστημικών ασθενειών Autoinflammatory

Οι ενημερωμένες οδηγίες απεικονίζουν την ευρεία χρήση της αλληλοuχίας επόμενης γενιάς, των πρόσφατα προσδιορισμένων αιτιολογικών γονιδίων, και της εξελιγμένης κατανόησης των σχεδίων κληρονομιάς για τις σπάνιες ασθένειες με τα επικαλύπτοντας συμπτώματα.
Η διαδεδομένη εφαρμογή της επόμενης γενιάς που τοποθετεί διαδοχικά τις μεθόδους του (NGS), μαζί με τον προσδιορισμό των νέων γονιδίων που συνδέθηκαν με και μια νέα κατανόηση των σχεδίων κληρονομιάς για τις συστημικές autoinflammatory ασθένειες το (SAIDs), οδήγησε τη διεθνή κοινωνία των συστημικών αυτόματος-εμπρηστικών ασθενειών (ISSAID) και το ευρωπαϊκό μοριακό δίκτυο ποιότητας γενετικής στις οδηγίες αναπροσαρμογών για τη διάγνωση SAIDs.
Οι καλύτερης πρακτικής οδηγίες, που εμφανίζονται στο τεύχος Απριλίου της κλινικής χημείας, προσφέρουν επίσης τις πληροφορίες για τους επαγγελματίες και τους γενετησιολόγους υγειονομικής περίθαλψης για να εντοπίσουν κατάλληλα και να διαχειριστούν τις ανάφλεξη-απευθυνόμενες επεξεργασίες. Επιπλέον, οι οδηγίες βοηθούν να συναγάγουν τα κατάλληλα συμπεράσματα για τις παραλλαγές DNA για SAIDs-τέτοιες ώστε να θεωρηθεί ένας ορισμένος γενότυπος επικυρωτικός για την ασθένεια, Marielle van Gjin, PHD, του πανεπιστημίου του τμήματος του Γκρόνινγκεν γενετικής στις Κάτω Χώρες, και τον αντίστοιχο συντάκτη των οδηγιών. «Περίπου 1.300 παραλλαγές DNA στα οκτώ γονίδια έχουν ταξινομηθεί από τους εμπειρογνώμονες, και μια ερμηνεία συναίνεσης έχει δοθεί δημόσια - διαθέσιμος, βοηθώντας τα μη ειδικά εργαστήρια με την ερμηνεία των γενετικών αποτελεσμάτων της δοκιμής.»
Το SAIDs περιλαμβάνει τον οικογενειακό μεσογειακό πυρετό, την ανεπάρκεια ADA2, το haploinsufficiency A20, mevalonate την ανεπάρκεια κινάσεων, τα cryopyrin-συνδεμένα περιοδικά σύνδρομα, τη pyogenic αρθρίτιδα, το gangrenosum και την ακμή πυοδερμίας, το PSTPIP1-συνδεμένο μυελοειδής-σχετικό proteinemia εμπρηστικά, και δέκτης-συνδεμένο το TNF περιοδικό σύνδρομο. Το SAIDs συνδέεται με ποικίλα συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένου του πυρετού, του serositis, των τραυμάτων δερμάτων, της αρθραλγίας/της αρθρίτιδας, οξύς κοιλιακός πόνος, και κατά περιόδους, τραύματα κεντρικών νευρικών συστημάτων. Τα συμπτώματα μπορούν να επικαλύψουν μεταξύ SAIDs, εντούτοις, υπογραμμίζοντας τη σημασία τη γενετική δοκιμή για να εντοπίσουν ακριβώς τον όρο ενός ασθενή, να αρχίσουν την πρόωρη θεραπεία, και να αποτρέψουν τις σοβαρές περιπλοκές.
Τέσσερις κληρονομικοί επαναλαμβανόμενοι πυρετοί το (HRFs) που συνδέθηκε με τα γονίδια MEFV, MVK, TNFRSF1A, και NLRP3 ήταν η πρώτη ομάδα που προσδιορίστηκε μεταξύ monogenic SAIDs. «Έχουν παράσχει μια διορατικότητα στη φυσιοπαθολογία SAIDs. Μια κοινή ατέλεια είναι dysregulation ή/και το overactivation των ενδοκυτταρικών διαβάσεων των έμφυτων άνοσων κυττάρων,» έγραψε τους συντάκτες οδηγίας.
Οι προηγούμενες οδηγίες από το 2012 βασίστηκαν στα τέσσερα πιό κλασικά γονίδια προκαλώντας HRFs, που προσδιορίστηκε μέσω Sanger τοποθετώντας διαδοχικά, εν λόγω φορτηγό Gjin. Η άνοδος σε NGS, εντούτοις, έχει παρουσιάσει μια ένωση μεταξύ HRFs και των απροσδόκητων φαινότυπων, τους nonclassical τρόπους κληρονομιάς, και postzygotic παραλλαγές.
«Σήμερα, τα περισσότερα εργαστήρια χρησιμοποιούν το NGS τοποθετώντας διαδοχικά την τεχνική για την ταυτόχρονη διαλογή των πολλαπλάσιων γονιδίων,» van Gjin εξήγησε. «Αυτό, δίπλα στη διάγνωση περισσότερων ασθενών, οδηγεί επίσης σε περισσότερους ασθενείς που προσδιορίζονται με τις παραλλαγές της άγνωστης σημασίας ή/και τις κοινές παραλλαγές στα πολλαπλάσια γονίδια.» Εκτός από τα νέα γονίδια και τις παραλλαγές DNA, οι νέοι τρόποι κληρονομιάς και αυξανόμενης γενετικής και αλληλόμορφης ετερογένειας έχουν καταστήσει τη γενετική δοκιμή για SAIDs σύνθετη, που θα μπορούσε να οδηγήσει στα διφορούμενα ή παραπλανητικά συμπεράσματα, αυτή πρόσθεσαν. Αυτό απαίτησε μια επαναξιολόγηση του γενετικού διαγνωστικού πρωτοκόλλου.
Οι νέες οδηγίες που αναπτύχθηκαν από τα ευρωπαϊκά μοριακά μέλη δικτύων ποιότητας γενετικής παρουσιάστηκαν ενώπιον μιας ομάδας των ειδικών του ISSAID κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης της συναίνεσης. Με βάση την εμπειρία πολλών εμπειρογνωμόνων και τον τύπο ασθένεια-πρόκλησης των μεταλλαγών που ανιχνεύθηκαν στα διαφορετικά γονίδια, panelists «πρότειναν ένα δέντρο απόφασης για να βοηθήσουν τα εργαστήρια να αποφασίσουν ποια στρατηγική να επιλέξει για μια αποδοτική γενετική δοκιμή και να αποφύγει την περιττή ανίχνευση των παραλλαγών DNA της άγνωστης κλινικής σημασίας,» van Gjin είπαν.
Οι νέες οδηγίες απεικονίζουν τη χρήση της τεχνολογίας και των συστάσεων NGS για τέσσερα πρόσφατα προσδιορισμένα γονίδια σπουδαιότητας σε SAIDs: ADA2, NOD2, PSTPIP1, ΚΑΙ TNFAIP3. Οι συντάκτες συλλογίζονται επίσης τις nonclassical παθογόνες γενετικές αλλαγές και τους άτυπους φαινότυπους.
Διάφορες σημαντικές ανακαλύψεις συνοδεύουν αυτές τις νέες οδηγίες. Οι παραλλαγές αντίγραφο-αριθμού, παραδείγματος χάριν, ήταν γνωστές για να συμβάλλουν σε MVK, ADA2, και TNFAIP3. Για το λόγο αυτό, «πρέπει να εξεταστούν για εκείνες τις αναταραχές όταν μπορεί να ανιχνευθεί το αριθ. ή μόνο μια μεταλλαγή,» van Gjin είπαν.