ΑΜε την αύξηση των παγκόσμιων θερμοκρασιών, η καλλιέργεια ρυζιού, βασική τροφή για εκατομμύρια ανθρώπους, αντιμετωπίζει αυξανόμενους κινδύνους.Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Lancet Planetary Health αποκαλύπτει ότι το ρύζι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ανόργανου αρσενικού στον κόσμο.Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τα επίπεδα αρσενικού στο ρύζι,που συνιστούν σημαντικές απειλές για τους πληθυσμούς που εξαρτώνται από αυτό το σιτάρι.

Με επικεφαλής τον Donming Wang από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών,Η ερευνητική ομάδα ξεκίνησε ένα σχεδόν δεκαετές έργο για να διερευνήσει πώς οι προβλεπόμενες κλιματικές συνθήκες το 2050 θα επηρεάσουν την πρόσληψη αρσενικού στο ρύζιΗ μελέτη επικεντρώθηκε στις βασικές ποικιλίες ρυζιού που καταναλώνονται παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των japonica και indica, οι οποίες κυριαρχούν στην παραγωγή σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και το Βιετνάμ.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι υψηλότερες θερμοκρασίες και τα αυξημένα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ενισχύουν την ανάπτυξη των ριζών στα φυτά ρυζιού, γεγονός που με τη σειρά του αυξάνει την ικανότητά τους να απορροφούν το αρσενικό από το έδαφος.Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει λόγω αλλαγών που προκαλούνται από το κλίμα στη χημεία του εδάφους και διευκολύνουν την πρόσληψη αρσενικούΟι καλλιέργειες που εμπλουτίζονται με άνθρακα όχι μόνο απορροφούν περισσότερο ατμοσφαιρικό άνθρακα, αλλά επίσης διεγείρουν τα μικρόβια του εδάφους που παράγουν αρσενικό, επιδεινώνοντας το πρόβλημα.

Είναι ενδιαφέρον ότι ενώ η αύξηση της ανάπτυξης των ριζών και η δέσμευση του άνθρακα συχνά θεωρούνται ευεργετικές για την αύξηση της απόδοσης του ρυζιού, οδηγούν ταυτόχρονα σε υψηλότερη συσσώρευση αρσενικού.ερευνητής κλίματος στο κολέγιο Ντάρτμουθ., τονίζει το παράδοξο αυτό: αν και οι αλλαγές αυτές θα μπορούσαν θεωρητικά να βελτιώσουν την αντοχή στην ξηρασία και τις συνολικές αποδόσεις,Οι σχετικοί κίνδυνοι για την υγεία από το αρσενικό καθιστούν δύσκολο να αξιοποιηθούν πλήρως αυτά τα οφέλη.

Χωρίς παρέμβαση για τη μετατροπή των μεθόδων παραγωγής ρυζιού, τη ρύθμιση της κατανάλωσης και τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, οι κοινότητες με δίαιτες πλούσιες σε ρύζι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σοβαρές συνέπειες για την υγεία έως το 2050.Η μελέτη χρησιμεύει ως κρίσιμη προειδοποίηση σχετικά με τις αλληλένδετες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ασφάλεια των τροφίμων και τη δημόσια υγεία, τονίζοντας την επείγουσα ανάγκη δράσης.