Μια εξάρτηση δοκιμής CLIA για τον ποσοτικό προσδιορισμό της ινσουλίνης (INS) στον ανθρώπινο ορό ή το πλάσμα με τη χρήση της αυτόματης Chemiluminescence Immunoassay συσκευής ανάλυσης.
| Όνομα προϊόντων: |
Εξάρτηση δοκιμής ινσουλίνης (INS) (CLIA), Chemiluminescence Immunoassay δοκιμή, λουρίδα, διπλή μέθοδος σάντουιτς αντισωμάτων |
| Αρχή: |
Διπλή μέθοδος σάντουιτς αντισωμάτων |
| Πακέτο: |
40T |
| Σχήμα: |
Λουρίδα |
| Θερμοκρασία αποθήκευσης: |
2-8℃ |
| Γάτα αριθ.: |
CI-INS |
| Δείγμα: |
S/P |
| Ζωή του προϊόντος στο ράφι: |
2 έτη |
| Πιστοποιητικό: |
CE |
| Κόψτε: |
2-300 MIU/L
|
[ΠΡΟΟΡΙΖΟΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ]
Η εξάρτηση δοκιμής ινσουλίνης (INS) (CLIA) προορίζεται για τον ποσοτικό προσδιορισμό της ινσουλίνης (INS) στον ανθρώπινο ορό ή το πλάσμα, ως ενίσχυση να αξιολογήσει τη λειτουργία νησακιών.
Για την επαγγελματική τεχνητή διαγνωστική χρήση μόνο.
[ΠΕΡΙΛΗΨΗ]
Η ινσουλίνη είναι μια polypeptide ορμόνη με ένα μοριακό βάρος 6KD. Αποτελείται από δύο διαφορετικές αλυσίδες πεπτιδίων, την αλυσίδα Α και την αλυσίδα Β. Οι αλυσίδες Α και Β συνδέονται με δύο δεσμούς δισουλφιδίου. Η ινσουλίνη εκκρίνεται από τον πρόδρομο της ινσουλίνης στα παγκρεατικά κύτταρα β, δηλαδή το proinsulin (μοριακό βάρος 9KD) .1 το μόριο ινσουλίνης αποτελείται από δύο polypeptide αλυσίδες, η α-αλυσίδα περιέχει 21 αμινοξέα και η β-αλυσίδα περιέχει 30 αμινοξέα. Τα κύτταρα νησακιών Β συνθέτουν τη single-chain μορφή preproinsulin, η οποία έπειτα αμέσως αποσυντίθεται στο proinsulin. Στο πλαίσιο της δράσης των συγκεκριμένων πρωτεάσεων, το proinsulin αναλύει στην ινσουλίνη και το γ-πεπτίδιο στην κυκλοφορία αίματος. Περίπου η μισή από την ινσουλίνη παραμένει στο συκώτι, αλλά πραγματικά δεν περιλαμβάνει το γ-πεπτίδιο. Η ινσουλίνη στην κυκλοφορία έχει μια ημιζωή 3-5 λεπτών και υποβιβάζεται κατά προτίμηση στο συκώτι ενώ η αδρανοποίηση ή η έκκριση του proinsulin και του γ-πεπτιδίου εμφανίζεται στα νεφρά.
Ο διαβήτης μπορεί να διαιρεθεί σε δύο κύριους τύπους σύμφωνα με το εάν η ινσουλίνη εκκρίνεται. Κάποιος καλείται τον ινσουλίνη-εξαρτώμενο διαβήτη mellitus (IDDM) ή τον τύπο Ι το διαβήτη, ο οποίος είναι μια απόλυτη έλλειψη επιπέδων ινσουλίνης που προκαλούνται από τις αυτοάνοσες αντιδράσεις που καταστρέφουν τη λειτουργία των παγκρεατικών βήτα κυττάρων για να εκκρίνουν την ινσουλίνη. Η έκκριση της ινσουλίνης μειώνεται αργά έως ότου καταστρέφονται όλα τα κύτταρα β. Αυτή τη στιγμή, ο ασθενής πρέπει να εγχθεί με την ινσουλίνη για να διατηρήσει τη ζωή.
Η δοκιμή ινσουλίνης έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως για να παρέχει τις βοηθητικές πληροφορίες για τη διάγνωση. Μπορεί όχι μόνο να βοηθήσει στη διάγνωση του διαβήτη, αλλά και μπορεί να διακρίνει το insulinoma και την τεχνητή υπογλυκαιμία με την κρίση της υπογλυκαιμίας νηστείας. Επιπλέον, ο αυξανόμενος κίνδυνος ασθένειας στεφανιαίων αρτηριών στους ασθενείς με το hyperinsulinemia και την κανονική ανοχή γλυκόζης μπορεί επίσης να βρεθεί μέσω του προγράμματος ινσουλίνης.
[ΑΡΧΗ]
Αυτό το προϊόν χρησιμοποιεί τη διπλή μέθοδο σάντουιτς αντισωμάτων. Σε πρώτη φάση, το δείγμα, το αντίσωμα INS που ονομάζονται με την αλκαλική φωσφατάση και τα μαγνητικά μόρια που ντύνονται με το αντίσωμα INS αναμιγνύονται. Μετά από την επώαση, το INS στο δείγμα διαμορφώνει ένα άνοσο συγκρότημα με το αντίστοιχο αντίσωμα. Στο δεύτερο βήμα, ο μαγνητικός χωρισμός και ο καθαρισμός εκτελούνται για να αφαιρέσουν τα ελεύθερα ένζυμο-επονομαζόμενα αντισώματα. Το τρίτο βήμα είναι να προστεθεί η φωταυγής λύση υποστρωμάτων στο άνοσο συγκρότημα.
Luminescence το σήμα που παράγεται από την ενζυμική αντίδραση ανιχνεύεται από την αυτόματη Chemiluminescence Immunoassay συσκευή ανάλυσης και η ανιχνευμένη luminescence ένταση συσχετίζεται με τη συγκέντρωση του INS στο δείγμα.
Η αυτόματη Chemiluminescence Immunoassay συσκευή ανάλυσης μπορεί να υπολογίσει τη συγκέντρωση του INS στο δείγμα.
[ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ]
Η λουρίδα αντιδραστηρίων περιλαμβάνει το αντίσωμα INS που ντύνεται με τα μαγνητικά μόρια, την αλκαλική φωσφατάση επονομαζόμενα το αντίσωμα INS, τον απομονωτή πλυσίματος και τη λύση υποστρωμάτων
[ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΔΟΣΗΣ]
1. Σύγκριση μεθόδου
ο υπολοχαγός συγκρίθηκε με την εμπορική εξάρτηση δοκιμής CLIA, 54 δείγματα εξετάστηκαν
και ο συντελεστής συσχετισμού (R2) είναι 0,9635.
2. Ακρίβεια
Η απόκλιση is≤±15% δοκιμής.
3. Σειρά δοκιμής και όριο ανίχνευσης
Σειρά δοκιμής: 2-300 mIU/L
Ελάχιστο όριο ανίχνευσης: 2 mIU/L
4. Σειρά γραμμικότητας
2-300 mIU/L, R≥0.990
5. Ακρίβεια
Ακρίβεια δια--μερών
Η ακρίβεια μέσα-τρεξίματος έχει καθοριστεί με τη χρησιμοποίηση 10 αντιγραφών 2
δείγματα που περιέχουν 10 mIU/L, 100 mIU/L του INS. Το C.V. είναι ≤8%.
Ακρίβεια διά-μερών
Η ακρίβεια μεταξύ-τρεξίματος έχει καθοριστεί με τη χρησιμοποίηση 10 αντιγραφών για
κάθε ένα από τρία μέρη που χρησιμοποιούν 2 δείγματα που περιέχουν 10 mIU/L, 100 mIU/L
INS. Το C.V. είναι ≤15%.
6. Cross-reactivity
Cross-reactivity οι μελέτες πραγματοποιήθηκαν με την ακολουθία των καταλοίπων.
100ng/mL θετικά δείγματα πεπτιδίων Γ και 10ng/mL Proinsulin.
τα αποτελέσματα δεν παρουσίασαν κανένα cross-reactivity.
7. Παρεμβαίνοντας ουσίες
Οι ακόλουθες ενδεχομένως παρεμβαίνοντας ουσίες προστέθηκαν σε 10,47 mIU/L
και 91,54 mIU/L των δειγμάτων INS.
